- 46 - .
մութիանս՝ որոնց մէջ բաղդս ամեն Լլին չի բանեցաւ յ ե. ամեն բանս ձախորդ գնաց տ ^ա^ս օրէ օր կր մեծնային ե կ* երսանկա^ նային% բայց ես անՀանգիսա կ* ՐԱայի իրենց ապա գան մտած ե լուէ» վասն զի ինքիրենս կ^րսէի թէ ինչուան որ իմ գործերս լաւա*, գոյն դիրք մր չաոնուն չեմ կրնար ապա*, Հովցնել իրենց վիճակ ր է չէի կրնար
գուշակել այն դառն դժբախաութիւնր որ գլխէս պիաի անցնէին % էյրկոլ մեծ որ դիքս* քֆովմաս ե ՀֆովՀաննէս , գնացին օր մր ծո*, վհզերքր աեսակ աեսակ ժժմունք ժոզուելու է \յ^ինչդեո ալիքներուն եզերքէն քաշուելու մամանակ աղաքր կր վազէին անոնց ՀեաքիՆ վրայէն ծովու ժժմանքներ բնառելու ( յսն*, կարծակիի գալով՝ մեծ ալիքէ մր րոնուեցաՆ Հոն> և շփոթած՝ մամանակ չունեցան փախ*, չելու տ միջոցին ուժով քամի ժրն ալ ելՓ
լելով՝ պարապ աեղ փորձեցին խեգճ էողաքր խալսելու, ե վերջապէս ալիքն երր աարիՆ քշեցին զիրենք ծովուն խորր տ ք|\*ողէք վիս անցնելու շուա այս աղիողորմ դէպքէս՝ վասն զի այս դաոՖ յիշաաակր րոլոր իմ ցաւերս կր նորոգէ է ^յրկու դիակն երր քիչ աաենէն ծովուն ափանցր վրայ ձգուեցան՝ ղորոնք տեսնալով իրենց ւՐայրր, այն աստիճանի սրսւի ցաւ ունեցաւ որ իր կեանքն ալ վր~ ասնգի մէջ րնկաւէ Էս այս միջոցս է ճանա*, պարՀորդութիէն կ*լնէի ե այս թշուաո. դէպ*, քր ան աաեն իմացայ երբ ճամրորդութենէ-ս դարձած ցամաք ելայ է Հօրեղրօրս անէծքն
Օւցւէւշտճ ԵV