իրեՆ այՆպէս մր 1լեր1ւցնէին որ աշիւարՀս պարզ մեքենայ մրՆ Էր և թէ չկայ \Լր"՚րիչ մր։ Ո՜Հ սիրելի բարեկամդ ր՚՚ի ես իրեն % թէ որ բՆութիւՆր մանրամասնաբար քՆՆած րլ*, լս*յիր ամեն տեղ գտած կ՝րԱ"»յիր |Լ«օ"»է–^ոյ ամենակարողիՆ Հետքր , վասՆ զի հրկիրս իր բարութեամբքր լեցոն է * — Աա^ն մր ես ալ այՆպէս կր մտածէի ^ րսաւ. ^%որպէգէ բայց անոնք տղայութեանս գաղափարներն էին X *^աՆի որ աշիւարՀիս գսրծոց մԷՀ մտայ ե իմ գաղափարներս և աէլնկալութիւններս լնղսւր&ակեցսն ե սնղրաղարձութիլնքս ալ բ աւլուեցան , սկսայ աշիւարՀքս բոլորովին ու^ րիԼ երևութով մր տհսնալէ — Անտարակոյս սխալ ե րեոյթՆե բով , ըս/՛ ես իրեն« ե ինչո՛ւ. Համար ՝ տղայութեսնղ Հաւատքր չուՆիս է քրիստոս տէրն մեր րսաւ է « \յթէ ոչ ղարձ^ ջիք ե լի՚եիջիք իրրե զմաՆկաի * ոչ մ*տանի^, ցէք յարք՚"յոլթի^ երկնից » : ալ այս
փրկական Հաւատքր ատեն մր կորսՆցուցած էի որոնց վրայ շատ արտասուք թափելէն ետքր նորէն ստացայ, բայց փաււք |ԼսքէՈ*.*, ծոյ որ Հիմա Հաստատուն եմ անոնց վրայ է ե բնաւ պիտի չի թողում* զանոնք X ^որպէգր ճամբոր գութիւն մր բրած րԱւսլով Հյգիպտոս % արաբերէն կր Հասկնար X |ւ/ւ ազատութեան երկրորգ <>րր Նստած էինք մինւսկ,իմ իւցիկս դ ես միշտ Աստուծոյ էութեանր վրայ կր ի»օ^ ՛՛էի՝ Գոր ք՚նքր շարունակ կ*ուրանար է յսն^ կարծ ձայն մր լսեցինք որ կ՛աղաղակէր « |Լք. լաՀագպէր » որ րսել է Աստոլւսձ մեծ է %
□ւցւէւշտճ ԵV
