Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/641

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 97 -

\^ծխագործնելւր շատ կլլ սիրէ էն ագա*, ղաղէն ձայնրք որովՀետեւ կ՝ իմացնէր իրենց առաւօտեան գալը ք և թէ աշխատութեան ժաման ա կր Հասած էէ 1| անայք մասնաւո րասլէս շատ կ՛ ախորժէին երբ Հաւը կա*, մացուկ ձ այն ով մ՛ր կ՛ իմացնէր իր Հաւկիթ ածելը, ամեն անգամ՛ուն որ կր լսէին իրենց Հաւուն այն ձայնր մեծ ուրախութիւն ^ՐԼ+ լար բոլոր տնեցւոց է Ա տէսլ կր խօսէին մէ*, քերնէնդ րսելով թէ իրաւցնէ այս թռչունդ Ներր յՏասնաւոր մեր սլիտոյիցր Համ՛ար ստեղծեց Աօաօւա^• քՒէ ան գամ՛ կր Հեււա^ նան անէն ե ամեն մէկ կանչելուն կու գանդ ե իրիկուններ ր իրենք իրենցմէ Հաւնոցր կը– մ՛անեն է Ո՚՚րիշ օգտակար ութ ենէ գուրս գրե^. թէ ոչ ինչ բանով կր կերսւկրուին, ե միշսա ալ աո֊ատութեամ՚ր Հաւկիթ կ՛ածեն է ի ^ րաւցնէ Հաւր Աստուծմէ ւգարգե է աղքա*, տաց է

վտարական խաթունէն երկու տղաքր ո0 րոնք սաստիկ տրտմ՛ած Էին այն չափ ժաւէա^ նակ ՀաւկթԷն ղրկուած րԱալնուն Համ՛ար չ մեծ ուրախութեան մէք էին որ Հիմա աոա*, աութեամ՚բ ունեցան, որուն Համ՛ար չէին գի* աեր թէ ինչ կերպով ^բտուծոյ շնորՀակալ րլլան է

7

Օյցւէւշտճ