Էջ:Ընտրանի.djvu/217

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է


ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑ ՖՐԱՆՍԻԱԿԱՆ «ԼԸ ՄՈՆԴ» ԹԵՐԹԻՆ

(26 հուլիսի, 1991թ.)

Հայաստանի ԳԽ նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը մեզ հետ ունեցած իր հարցազրույցում հայտարարեց, որ իր ներկայությունը նոր միութենական պայմանագիր կնքելու գաղափարն ընդունող հանրապետությունների` հուլիսի 23-ի հանդիպմանը ոչ մի կերպ չի հակասում հայ ժողովրդի կամքին, որը «ցանկանում է նվաճել իր անկախությունը» («Լը Մոնդ», 25 հուլի-սի)։ Նա ընդգծեց նաեւ Ադրբեջանի հետ բանակցությունների նոր գործելակերպի հույժ կարեւորությունը՝ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնահարցի առնչությամբ։

― Ըստ որոշ աղբյուրների, Նովո-Օգարյովոյում հուլիսի 23-ի հանդիպմանը Ձեր մասնակցելը հիմք է տվել պարոն Գորբաչովին եզրակացնելու, որ Հայաստանը պատրաստվում է ստորագրել միութենական պայմանագիրը։ Արդյո՞ք դա այդպես է։

― Ամենեւին։ Հայաստանը, որ ընտրել է անկախության հասնելու խորհրդային Սահմանադրությամբ սահմանված ուղին, կողմ է Միության կառուցվածքի քննարկմանը նվիրված բոլոր հանդիպումներին օժանդակելու սկզբունքին։ Մինչդեռ ապրիլի 23-ի «9+1» առաջին հանդիպմանը չէին հրավիրվել այն վեց հանրապետությունները, որոնք հրաժարվել էին մասնակցել ԽՍՀՄ-ն իր հին տեսքով պահպանելու վերաբերյալ հանրաքվեին։ Երկրորդի ժամանակ, մայիսի 24-ին, ես գտնվում էի Ֆրանսիայում։ Ինչ վերաբերում է երրորդին, որը կայացավ հունիսի 2-ին՝ ներկա չէի ի նշան բողոքի Լեռնային Ղարաբաղի հարցում Մոսկվայի դիրքորոշման կապակցությամբ։

Երբ ինձ հարցրին, թե ինչպիսի՞ն է Հայաստանի վերաբերմունքը միութենական պայմանագրի նկատմամբ, ասացի, որ անհնար է պատասխանել այդ հարցին` մինչեւ սեպտեմբերի 21-ին Հայաստանում