Այս տեսակետից ես հատկապես ուզում եմ կարեւորել «Հանրապետություն միավորման» ձեւավորման փաստը՝ ո՛չ սոսկ որպես նախընտրական համագործակցության արտահայտություն, այլ որպես Հայաստանի հիրավի ազգային, ազատական ժողովրդավարական ուժերի ապագա լայն դաշինքի ստեղծման հեռանկար։
Ըստ այդմ, ՀՀՇ-ն պարտավոր է ոչ միայն ամրապնդել այդ միավորումն ու նրա խորհրդարանական խմբակցությունը, այլեւ քայլեր ձեռնարկել՝ նրա շարքերն ընդլայնելու ուղղությամբ։
Այդ առումով, կարծում եմ, ժամանակն է, որպեսզի «Հանրապետություն միավորումը» բանակցություններ սկսի գաղափարակից այլ հասարակական եւ քաղաքական կազմակերպությունների հետ՝ ՀՌԱԿ, «Շամիրամ», Ժողովրդական կուսակցություն, Երկրապահների միություն եւ այլն։
Բայց դա քիչ է, անհրաժեշտ է ընդլայնել նաեւ ազատական, ժողովրդավարական ուժերի սոցիալական բազան։ Ե՛ւ ՀՀՇ-ն, ե՛ւ «Հանրապետություն միավորման» մեջ մտնող մյուս կուսակցություններն այսօր, կարծեք, զուտ վերնաշենքային կառույցներ են։ Թեեւ նրանք ունեն իրենց սոցիալական բազան, թեեւ արտահայտում են հասարակության որոշ խավերի, որոշ շերտերի՝ սեփականատերերի, ազատ ձեռներեցների, արդյունաբերողների շահերը, բայց այդ սոցիալական բազան դեռեւս ձեւավորված կառույցների չի վերածված։
Մինչդեռ մենք այսօրվանից արդեն պետք է մտածենք ոչ թե եւ ոչ միայն մարտավարական խնդիրների, այլեւ Հայաստանի՝ որպես ժողովրդավարական, իրավական պետության ապագա կայուն քաղաքական կառույցների մասին։
Որքան էլ լավ Սահմանադրություն կամ պետական իշխանության հզոր կառույցներ ունենանք, եթե չունենանք նաեւ լուրջ քաղաքական ինստիտուտներ, այդ ամենը վտանգի կարող ենք ենթարկել։
Մենք այսօր ուրախանում ենք մեր բազմակուսակցականության իրողությամբ, ժողովրդավարական ավանդույթների ձեւավորման հանգամանքով, ունեցել ենք երեք ազատ ընտրություն, երկու հանրաքվե, առաջացել են հայտնի կուսակցություններ, քաղաքական խմբավորումներ, բայց խոսել դրական առումով Հայաստանում կուսակցություննե
