Էջ:Թումանյանի ԵԺ 4հատորով-4.djvu/446

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

ՀԱՏՈՐԻ ԾԱՆՈԹԱԳՐՈԻԹՅՈԻՆՆԵՐՈԻՄ ԳՈՐԾԱԾՎԱԾ ՀԱՊԱՎՈՒՄՆԵՐ

Հթ — «Հորիզոն» թերթ

Մճ — «Մուրճ» ամսագիր

Մշ — «Մշակ» թերթ

Sզ — «Տարազ» շաբաթաթերթ

ԹԵԺ՛ — Թումանյանի երկերի ժողովածու (գիտական հրատարակություն) ԳԱԹ — Գրականության և արվեստի թանգարան ՀԹՖ — Հովհ. Թումանյանի ֆոնդ

ՔՆՆԱԴԱՏՈԻԹՅՈԻՆ ԵՎ ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ

1887

ՄԻ ԱՎԱՆԴՈԻԹՅՈԻՆ (Էջ 7)

Այս հոդվածը Թումանյանի գրավոր անդրանիկ ելույթն Է, որն անստորագիր տպագրվել Է «Նոր-Դար», 1887, 136-ում այնուհետև՝ տասնամյակներ շարունակ անհայտ մնացել։ Միայն 1963 թվականին ԳԱ «Տեղեկագրի» № 12-ում տպագրած իր «Նորահայտ Էջեր Թումանյանի ժառանգությունից» հոդվածում գրականագետ Էդ. Ջրբաշյանը վերջնականապես հաստատեց «Մի ավանդության» հեղինակային պատկանելիությունը և վերահրատարակեց այն։

1. Նետողաց ազգը թաթարներն են (տե՛ս Կիրակոս Գանձակեցի, «Պատմություն հայոց», Մոսկվա, 1858, գլուխ 20, Էջ 135—137):