Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/459

11 Չասել ինչով ես ուրախ եմ, (բախտավոր եմ)

ՀԻՇԻ՜Ր… (էջ 114)

7 ԲՄ II

Նրա սերը մնաց անհաս,

«ԻՆՁ ՄԻ՛ ԽԸՆԴՐԻՐ, ԵՍ ՉԵՄ ԵՐԳԻ…» (էջ 115)

1—4 ԲՄ II, Դ, Դփ	Ինձ մի՛ խընդրիր, ես չեմ երգիլ,
	Շատ է տխուր իմ երգը,
	Նորա[1] ձայնը կըխորտակի
	Քնքույշ սրտիդ բերկրանքը,
7 ԲՄ II, Դ Ե	ս երգեցի սարի վերա,
8 ԲՄ II, Դ, Դփ	Եվ չորացան խոտ ու վարդ,
12֊ից հետո ԲՄ II, Դ, Դփ	Ես երգեցի կես գիշերին,
	Վառ աստղերը իմ երգից
	Գունատվեցան, դողդողացին
	Եվ չքացան երկնքից.
	Մեկը միայն[2], որ փայլում էր,
	Այն էլ մահվան աստղն էր․․․
15—16	Որ մի սիրո երգ հյուսեի
	Եվ երգեի քեզ համար,
18	Թույն ու թախիծ և գիշեր։

ԿԱՍԿԱԾ (էջ 117)

1 ինք.	Ո՞վ ես չար ոգի, որ իմ լուռ սրտում
Մճ	Ո՞վ ես չար ոգի, որ դու իմ սրտում

1. ԲՄ II նրա
2. ԲՄ II միմիայն