նաև առաջին այցի ժամանակ։ Հովվյանը մեջ է բերում դրանցից մեկի երկու տողը.
|
ԳԱԹ Թֆ № 45 ա պահվում է մի դժվարընթեռնելի սևագիր, որը երգիծական ոտանավորի էսքիզ է՝ դարձյալ նվիրված «Օջախին»։ Վերնագրված է «Օջախ» և սկսվում է հետևյալ տողերով.
|
«ԻՆՉՈ՞Ւ ԷԴՊԵՍ ԻՆՁ ՄՈՌԱՑԱՐ...»
(էջ 188, 469)
Գրված Է 1900 թ.։
Ինքնագիրը չի պահպանվել։
ԳԱԹ Թֆ № 1355 պահվում Է ԲԲ-ի հեղինակի սեփական օրինակը, որտեղ Թումանյանը կատարել է ուղղումներ և ջնջել վերջին քառատողը։
Առաջին անգամ, «Իմ դարդը» վերնագրով, տպագրվել է Մճ, 1901, №1, էջ 44, այնուհետև, «Ինչո՞ւ այդպես» վերնագրով՝ ԲԹ, էջ 34—35, առանց վերնագրի՝ ԲԲ, էջ 50, ապա Եժ I, 134:
Տպագրվում Է ԲԲ-ի հեղինակի ուղղած և կրճատած բնագիրը։
«Ի՜ՆՉՊԵՍ ՍՐՏԱԼԻ, Ի՜ՆՉՊԵՍ ԿԱԹՈԳԻՆ…»
(էջ 189, 470)
Գրված է 1900 թ. օգոստոսին, Շուլավերում։
ԳԱԹ ՓՎֆ № 413/8 պահվում է Փ. Վարդազարյանին ուղղված նամակը և դրա մեջ ինքնագիրը։
Առաջին անգամ տպագրվել է ԵԺ V, 176, այնուհետև՝ ԵԺ I, 496։
Տպագրվում է ինքնագրից։
Նամակում ոտանավորի գրության շարժառիթների մասին Թումանյանը գրում է. «Այժմ խոսենք քո բանաստեղծություններից։ Ինձ շատ դուր է գալիս, որ այդպիսի նամակներ եմ ստանում քեզանից։ Քո այդ մտորմունքներն
