Տպագրվում է Բ ինքնագրից։
1916 թ. օգոստոսի 24-ին, Բորժոմից Ցոլակ Խանզադյանին հղած նամակում, Թումանյանը գրել է հետևյալ տողերը, որոնք կարելի է դիտել որպես այս բանաստեղծության առաջին մտահղացում. «Գրադարանս շատ եմ կարոտել։ Լավ բան է։ Թեև չեմ կարողանում կարդամ, բայց շարունակ էնպես է թվում, թե էն բոլոր լավ-լավ գրքերը մեծ մարդիկ են, հենց իրենք հեղինակներն են չորս կողմս շարված ու անվերջ զրույց ենք անում» (տե՛ս ԵԺ V, 418)։
ԱՐՓԵՆԻԿԻՆ
(«Հիշո՞ւմ ես Բորժոմն, այծամնե՜ր, ժայռե՜ր...»)
(էջ 291)
Գրված է 1917 թ. հունվարի 31-ին։ Նվիրված է բանաստեղծի դուստր Արփենիկին:
ԹԸԱ պահվում է մեկ ինքնագիր։
Առաջին անգամ տպագրվել է ՆՈՒ, 1929, № 1, էջ 8, այնուհետև՝ ԵԺ I, 532։
Տպագրվում է ինքնագրից։
Գրված է 1917 թ. փետրվարի 5-ին։
ԹԸԱ պահվում է բանաստեղծի դուստր Արփենիկի ալբոմը և դրա մեջ ինքնագիրը, վերնագրված՝ «Դու չգիտե՞ս»։
Առաջին անգամ, «Արփենիկի ալբոմից» վերնագրով, տպագրվել է Գղ, 1921, № 7, էջ 66, այնուհետև, «Դու չգիտե՞ս» վերնագրով՝ ԵԺ I, 191։
Արտատպվում է Գղ-ից։
«ՄԱՅՐԸԴ ԷՆ ՕՐՆ ԱՍՈՒՄ ԷՐ ԻՆՁ...»)
(էջ 293)
Գրված է 1917 թ. հունիսի 17-ին։
ԹԸԱ պահվում է բանաստեղծի դուստր Աշխենի ալբոմը և դրա մեջ՝ ինքնագիրը։ Նույն տեղում՝ Աշխենի արտագրած մեկ օրինակ։
