ԽՈՍՔ ԵՐԱԽՏԱԳԻՏՈՒԹՅԱՆ
Տասներորդ հատորի տպագրությամբ ավարտվում է Թու– մանյանի երկերի լիակատար ժողովածուի ակադեմիական հրատարակությունը։
Այս հրատարակությունը, անկասկած, երևույթ է ոչ միայն թումանյանագիտության, այլև ողջ ճայ գրականագիտության մեջ։ Անցած տասնամյակներում մեզանում կուտակվել է ճայ դասականների դիտական հրատարակությունների հարուստ փորձ։ Րայց այս տասհատորյակը թերևս ամենից մոտ է ք ննական-դիտական հրատարակության չափանիշներին։ Հատորներում ընթերցողը կդտնի Թումանյանի երկերի ստուգ– ված-ճշգրսւված տեքստերը, ինչպես նաև այն բոլոր տվյալներդ որ անհրաժեշտ է մեծ գրողի դրական ժառանգության ամբողջական ընկալման ճամար։
Տասհատորյակի հրատարակության գործը սկգբից մինչև ւ|երշ ղեկավարել է ՀՀ ԳԱԱ Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտի տնօրեն, ակադեմիկոս էդվարդ Ջրբաշյանը, որն այդ գործի նախաձեռնողն էր նաև։ Նա համախմբեց այն [>ւսմանյանագետներին, որոնց ջանք երի շնորհիվ լույս տեսան այս հատորները։ Ջրբաշյանը հետամուտ էր այս հրւստարա– կւսթյանն իր նախորդ ողջ աշխատանքով և իր հաստատակա– մաթյամբ։
Թումանյանի ստեղծագործությունը նրան գրավել է իւ՛ Ոէ\ք գիտական կյանքի ընթացքում։ Մեր գրական և գիտական հասարակությանը լավ հայտնի են նրա ծանրակշիռ հետազոտությունները, որոնց մեջ առանձնանում է այս եռագրությանը. «Թումանյանի պոեմները» (1986), «Թումանյան. •*ւնղծադործոլթյան պրոբլեմներ» (1988), «Թումանյանը || ոայ գրականության ավանդույթները» (1994): Ջրբաշյանլ
