Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/445

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է




38
[Քո էդ բընից դու աշխարքին դեմ ես



գնում]

[Չես իմանում մինչև <1 անընթ.>

չես հասնի]


Ասավ, գըցեց մի հատը ցած
64 ա
Ըռեխը բաց, հեթեթալով
բ
Ըշտապ, ըշտապ, հեթեթալով,
գ
Ըռեխը բաց ու արյունոտ

Դեմքը դաժան մութ ու ամոթ

65-66
Սև սարերից, խոր ձորերից,

Եկավ [ագահ] անկուշտ գելը նորից։

73
Հա՜յ, դու կըկու, հիմար կըկու
75
Երկու հատ ձագ, ծառադ եմ ես…
77-78՝ չունի

79 ա
Դու ամենքի դեմ ես դնում,
բ
Դու մեր երկրի դեմ ես գնում,
80 ա
Ինձնից թաքուն ձագ ես հանում…
բ
Ձագ ես հանում առանց իմ գիտության
81-82
Չես իմ անում <1 անընթ.> հիմար,

Որ ապահով կյանքի համար
Առանց իմ գիտության
Չի լինելու և ոչ մի բան։

86
Լըցնես ամբողջ կըկուներո՞վ…
87-88՝ չունի

99 ա
[Դողդողալով], սըրտիկը սև
բ
Աղերսելով սըրտիկը սև
101-102
Ու ահաբեկ, անճար ու խեղճ

Նըստեց, սըգաց իր բընի մեջ.

106
[եկա էս սար]
109
Գելը եկավ
114 ա
[Մազը փափուկ,] նազով֊մազով

սանամերիկ

բ
Իր սուր դնչով, թուխլիկ պնչով
115 ա
Աղվեսն [հանգիստ] կեռիկ-մեռիկ
բ
Աղվեսն [անգործ] կեռիկ֊մեռիկ