բովանդակության խորացման և ընդլայնման Հետո։ Եթե ?՚.֊վանկանի, քաոյակկե* ,յ«(!ք գերիշխում Լն անձնական –վշաի »՛. կարոտի _ մոտիվները (ֆհպբկե, հա սոված . ղեզարվեսքւական ընղհանոա ըմ լ-յն բարձր աստիճանի), աք տա '-'.4'ձԷ ք~'՝:– Հր^ակի երկարացված րանատսղն ար է՛ են ծաււայոսք ան հա֊ •՛եմ ատ լայն ընդգրկումների։ 15֊վանկանի Էթիկական տողաչափն իդեալս կան.էր են ներդաշնակում I; քառյակների խոհ;.՛ ։ի ի՛ ի ս ռ ւի աչական բովան ա ՚ս կա.թր, Համամարդկային և տիեզերական խոհերին, քնարակ֊՚ն հան– /ա<;ա , ի–. վեհ Հհշերանդենէ ՚ ք՝'-հ:>'; ՚՚յ" երկու Հիմնական ւռաղաչս՛ ՛իա կան ձ եեր ի ՛է (7 և 15֊մ.<սն– I ՛՛է-<!')> ./•*/••<<• ա՚՚կս՚նն ՚ւնի հինգ րաոյակ 11-վս՚նկա\ի ;ամ։ով !՚ճ'Ն:թչոլր– ՝՝'երր /';*; նչէ՚ւմ 4ին ո:'յ ։:/ն,յ կենում…)/), մեկ քառյակ 16-վանկանի (*Աօ.աա, ■ ■հէհաւ;– ՚ ի!՝.ս։.; ւո >. սրման՝ /միշտ ա ևա / ո ւ ա i հոգնե, եմ ես…»). ե մեկ ՝ »-,. ռ։ս.։.՛■■■•՝'-■■_'•«?/ ՚ր՚ւնի («Նով Է իմ _ վիշտն/,։ անավւ ու ի։սր…»)է ^ '-//' լ։նգհւ::նէէէր ար և ե{յա ն ֊ հա/կա կան ՝ ՚՚սՎանղսէ/թները Թուման֊ .անի հ ֊.է.է ս՚ը նախատի»՛։ են եղեք նաև քս՚ո/ակներե ՚մնք հանգա.՛ հր ման Տզանակն{ր ընտրելիս։ Ուստի չտյեւհթ Է :■!։:■ իմակա),' ՚ եր տագաչսււիա– Կան կանոն ի կ ձևերին ընդհանրապես քիչ հհտԽ՚դ րանէմստեղծը քառ յակ» ների մեջ շ-յյտ ավելի ավանդապահ Է, հաշվի Է առնում ՛մանրի պարւոադբա& պահան:Հ-կւր; Այսպես, նրա քառյակների մեծ մասում կիրառվում Է արևել– էան էէ»։ր/սյիննրի հսւնըւսհայսւ ձևը՝ 1-ին, 2֊րդ. և 4֊րդ տողերի հանգա" ./որում՝ տ֊րդ տողին տրվող է.աղաաությամբ» ։ ,. Հիշյալ հրատարակության 57 քառյակներից այղ ձևով են դրված 42֊ր, ընդ որում Թումանյսւնը Հա– Վասարււ-չա ։ի դիմում Է նրա երկու հիմնական տարբերակներին. ա) երբ 1, 2 և 4֊րղ տւ՚զերն ավարտվում են մի՛ևնույն բառերով (ոծ֊ ՛լիֆ)։ իսկ նրանց նախորդող բառերը հաճախ (բայց ոչ միշտ) ?՛.',-> ՛անդ են ստեղծում (աւգ ձևով գրված Է 22 քառյակ, Հիմնակէ.,նա:՚1 11 — 6՝ ֊վանկանի. «Քուն թե ար/հ՚ւն՝ օրիս շատը երազ եղւա՚լ, անր կաքավ» կամ՝ «Տի եզերքում ասավածա /■; ն մի ճամփորդ Է իմ հո լ՛ին»: թ) երբ քառյակի նշված եոեք սագերէ կապվում են /;,•//••՛•• ւ;'• ւ՛՛– հան– պերսվ, ս:ռանց ոեղիֆի (20 քառյակ, հիմնականում ք՝–վանկանիյ. էԼի%է թ հեռու մի անկյուն», կամ՝ «Ւ"նչ իմանաս Բստեզծոդի ոաոտնիոները անմե՛կին»։ Բավական մեծ թիվ են կազմում (12) Կից հանգավորմամբ (Տւձեն) դրված քառյակները (օր. v Րսրձր Է հընոռ ա՛շխարհքն Հայոց ու. Մաաիօը ձոկնագեւո–՝, «Կ ո֊ւնքրս արի հրրաաարակ.. ։՚-ւ:-:հ կոխան ամհնքի») է \եր– ■ապես, մի ջանի քառյակ Լլ (3) որվյյծ են ւ՛._՛*.'>■/՛'■ ■•• հոշված համատարած *՚անգավորմ՚ամբ (839 3), ինչպես՝ «Դու •//: անհայտ Բանաստեղծ ես, չյթտեա» է< բվա ծ մինչ Էսօր»։ Սակայն եթե Թուման յանի բաւ։ յակն եր ում կիրառված ոտանավորի տեսակները կարող են աոանձնաց՚/ել ու դասակարգվել համեմատաբար հեշա», ապա շաա ավելի դժվար Է նրանց թեմււտիկ տարբերակումը։ Բանաստեղծէք
