Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/206

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

196 Մին էլ միասին հանկարծ կորանում
198-199 Թափով գետինը դոփում.
Օճորքը դողում ու հող է թափում։
209-259 տողերը ջնջված են։
290 տողից աոաջ (գլուխ VIII) ավելացրել է՝ «Այն Լոռու ձորն է. ուր հան < դիպակաց>։ Ըստ երևույթին, մտադիր է եղել այս գլուխն սկսել այղ տողով (այդպես է սկսվում նաև առաջին տարբերակի VIII գլուխը) :

269 ա Լոռու էն ահեղ ձորում այս գիշեր
բ էն Լոռու ահեղ ձորում այս գիշեր
261 Մենակ է Սաքոն ու չունի ընկեր։
267 Հայտնվում են միշտ մենակ տըղերանց…
269 Երբ նայում է մարդ քարափի գլխից
272 Ու մարդկանց նման խնջույք են սարքում,
275- 277 Քանի՜սն են տեսել, քանիսն են պատմել…
Ու վաղուց֊վաղուց անցած օրերից,
[Նորա] մանկության երեկոներից,
279 Ետ եկան վաղուց մոռացված ձայներ.
280-281 տողերը ջնջված են։
282 [Ետ եկան նորից] ու ականջին
296 Ու խոլ պատկերներ, տգեղ, այլանդակ,
300 Դանդաղ <1 անընթ.> ըստվերների պես,
310 Թե թեթև հողմից տերևն էր դողում,
314 տողից հետո՝
Կանգնեց ու լռեց։ Լսեցիր <1 անընթ.>
315 Ո՞վ հող թափեց բուխուրակից…
316 Ո՞վ է նայում լիսածակից…
317 Ինչ է այնպես չար ծիծաղում.
318 տողը ջնջված է։
319 Ո՞վ էր կտրից անցավ թեթև
320 Շունչ է քաշում դըռան ետև…
321-323 տողերի փոխարեն՝