Սգվոր գետը-
Ծեր Դեբեդը,
Սիրտը քրքրած,
Ջուրը փրփրած,
Քարոտ ափին- 650
Լեռ քարափին
Դեռ ծեծում է,
Հեծեծում է։
XXXIV
Արդեն մի քանի օրեր են անցել,
Ձորումն ընկած է դիակը հովվի,
Ընկած է գետնին, անթաղ է մնացել,
Եվ չի ցամաքում աչքը սգվորի։
Իգիթը անթաղ ընկած է ձորում։
էլ չի տեսնելու նա հանգստարան,-
Հայրական գյուղին սարսափ է տիրում, 660
Բոլոր գյուղացիք մերժում են նրան։-
Մի դեղնաթիկունք ճերմակ ձիավոր
Գիշերն երազում հայտնել է մեկին,
Որ զգուշանան աստծո ցասումից-
Գյուղը չըբերեն այն ավազակին։
XXXV
Եվ մի քանի ընկեր տղերք
Դեբեդի ճոխ ափերին
Փոս փորեցին ու սրտաբեկ
Ամփոփեցին հովվի դին։
Ծաղիկները այս հանդիսին 670
Բուրմունք տվին դյուրեկան,
Ձորագետն էլ ահեղաձայն
Երգեց վսեմ շարական.
Եվ տղերքը տխուր ու լուռ
