Մի դիակ է <...> հոտած,
Արյունը չոր դեմքի վըրա, 320
Աչքերն անթարթ, սիպտակած։
Նա սիրուն էր, անուշահոտ,
Աչքերը լի ծիծաղով,
նա գալիս էր ցողոտ-շաղոտ,
Հանաքներով ու խաղով...
[Ա՜խ, էնպես ուրախ
Ետ արի մեկ էլ,
[էն] ով կարա
Քո ճամփեն փակել...
Ոչխարդ էն սարով 330
Շուռ տուր, տուն արի,
Փախիր գիշերով,
Ու թաքուն արի...]
Ես էլ չեմ խոսի,
Չեմ խոսի քեզ հետ...
Ես կըխռովեմ-
Արի՛, մի լացացնիլ,
Ես շատ եմ լացել...
Դե, գընա բարով, դե գնա բարով,
Ես էլ չեմ անցնիլ, քո անցած սարով։
_______
340
Անլըռելի վըշվըշում է
Պըղտոր ջուրը Դեբեդի,
Նըրա ափին կանաչում է
Մերժված շիրիմն իգիթի։
Նըրա շուրջը հեգ սիրուհին
Թընդացնում է ողբ ու լաց,
________
818
Զարհուրելի ու հոտած, 820
Աչքերը բաց, սիպտակած։ 825
Ա՜խ, Էն ծիծաղով 827
[Էն] ով է կարող 833-836 տողերի դիմաց, աջ լուսանցքում՝ «не надо».
