Ինքնագրի վերջին էջի լուսանցքներում մատիտով արված հավելումներ.
Հեռու հանդերում թափառում էր նա,
Թաքուն, հալածված գազանի նըման,
Վերջապես եկավ համբավը ահա-
Սպանվեց ղաչաղն <...>
ա
Քշված-հալածված թափառում էր նա բ
Թափառում էր նա քշված-հալածված գ
[Փախստական] թափառում էր նա
Ինչպես <...> գազան անտառի ա
Վերջապես եկավ սև բոթը բ
Վերջապես եկավ սև գույժը
Ահա սպանված է նա...
Արյունոտ
Սպանված
Իգիթը անթաղ ընկած է ձորում, ա
Իր մայրն է սգում վըրան կարոտած, բ
Ու մայրը հոգնած նվում էր վըրան.
Հայրական գյուղին սարսափ է տիրում,
Քինոտ գյուղացիք մերժում են նրան,
Հրացան առած, թողած տուն ու տեղ
<...> նա փախստական
Երազ է եկել [գյուղին] վերևից
Արյունոտ, անթաղ ընկած է ձորում,
Ու չունի վրան, չունի սգավոր,
Մայրն է սգում վրան կարոտած-
Հարազատ գյուղին սարսափ է տիրում,
Երազ է եկել վերևից ահավոր <...> 851տողի մեկ այլ տարբերակ
[Քնքույշ] մի ցավ ունիք լուռ,