Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ՎԵՐՋԵՐԳ
Այստեղ, բարեկամ, ծերունու տրտում
310
Պատմության մասին խոսքս լրացավ.
Միառժամանակ գուցե քո սրտում
Օրվան խնջույքի ձայնը խլացավ.
Եվ քո հայացքը փայլից շլացած
Ակամա ընկավ այն մթին ձորը,
Ուր որ, տակավին բախտից հալածված։
Քաղցած ու վշտոտ վռչում է ծերը.
Թերևս և քեզ յուր աղքատ դափում
Ներկայանում է մռայլ ծերունին,
Գուցե մի րոպե նաև քո հոգում
320
Նրա խոսքերը արձագանք տվին.
Գուցե ծերունու երգը ցավալի
Տրտմություն ազդեց նաև քո սրտին,
Բայց այդ դեռ այն չէ, որ այսքան տարի
Տանջեց այցելու երիտասարդին…
|
|
78
