Այս էջը հաստատված է
242 | Աշխարքի վըրա, Ջավախքի վըրա, |
244 | Ծուխն ու թըշնամին տիրել են ահա։ |
252 | Մտքովն անցնում է աշխարքի բանը։ |
253—256 տողերը չկան։ | |
257 | Ու դառը ծաղրով հարցընում է նա |
ԲԲ 260 | Քու Թաթուլն արդյոք քա՞ջ էր ու սիրուն․․․ |
ՀԳ 260 | Քո Թաթուլն արդյոք քա՞ջ էր ու սիրուն․․․ |
263—265 | Կնոջ մատնությամբ ամրոց չի առել, |
Չի եղել կյանքում երբեք խաբեբա․․․ | |
Այսպես տիկինը տվավ պատասխան. | |
273—275 | Տարան անտակ էն սև ժայռից, |
Որ կանգնած է մինչ այսօր, | |
էն ահավոր ժայռի ծերից | |
277 | Գայլ ու աղվես եկան հանդից |
284 | Որ չի ծաղկի էլ նորից։ |
289 | Ու նրրանցից միայն անմեռ |
295 | Սիրո՜ւն տիկնայք, ջահի՛լ տըղերք, |
297 | Ամենքս այսպես հյուր ենք կյանքում |
303—304 | Ա՜խ, երանի՝ ո՛վ որ կըգա |
Ու կըգընա անարատ։ |
ՀԳ (1914)
3 | Սիրո՛ւն տիկնայք, ջահի՛լ տըղերք. |
18 | Անեծք նըրա չար գործին. |
35 | Ե՛կ, բերել եմ ես քո մահը, |
56 | Ջահիլ կինը սևաչյա։ |
78 | Չի հասնիլ չըքնաղ հուրին Իրանի։ |
119 | Ուր ահեղ կըռվով չի մտնի արքան, |
129 | Երգում է աշուղն արքայի սերը, |
137—138 | Նայիր Շահի՜ն, իրեն զորքի՜ն, |
Աշխարքի տերն անսահման․․․ | |
141 —142 | Քո ճակատին թագ է վայել, |