Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/353

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
Հեշտ է թyվում փափագելին ու սիրածը միշտ մոտիկ...
383 ա Հեշտ է— սակայն ցընորքի մեջ, մոտիկ՝ միայն ձեր սըրտին,
բ Հեշտ է— սակայն ցընորքի մեջ, մոտիկ՝ սըրտին տենչալի,
գ Հեշտ է— սակայն ցընորքի մեջ, մոտիկ՝ սըրտին անձկալի,
364 Բայց չի կարող ոտքը հասնել, ուր որ սիրտն է ման գալի։
365 ա Մեղք ես, որդի, դարձիր, գընա քու հոր տունը շեն ու լի։
բ Ետ կաց, ով գիտուն, մահի ետևից ես գնում։
գ Ետ կաց, որդի, ինչո՞ւ ես քո մահի ետև ման գալի։
368 ա Գընա խելոք շատերի պես, ապրիր հանգիստ ու առատ,
բ Ապրիր խելոք շատերի պես.
գ [Այնտեղ] Ապրիր այնտեղ ճոխ ու հանգիստ, նման խելոք շատերին,
369 Որ չեն հոգում, թե կորցրել է մարդը պատկերն իր վերին․․․

369-370 տողերի միջև.

Ո՛չ. և ով գիտի այժմ կըտիրեն քո ունեցածին քո բացակայության ժամանակ։
371 ա Տանում է մինն այն դըղյակը, ուր մթնից մինչև լուսածագ.
բ Տանում է մինն այն դըղյակը, ուր գիշերն մինչև լուսածագ.
գ Տանում է մինն այն դըղյակը, ուր (հեշտանքի մտքով միանում են).

372—373 տողերի միջև՝ «2— ոչ»։
373 տողի դիմաց, աջ լուսանցքում՝ «3— ոչ»։
376 տողից հետո՝

Երկրորդ անգամ պնդում է— երկրորդ անգամ հեշտ ճամփեն է ասում— երրորդ անգամ պնդում է և տեսնում է <...>: