Որ ինձ մահ է գուշակում։ 89
Շուտո՜վ... նետը պատրաստում է 91
Եվ եկվորն սպասում է 98—99
Նա շշնջաց ինձ վերա.
Նորա ձայնը ես լսեցի, 103
Եվ ես ձեռքս տարածեցի․․․ 105—109
Սկյուրոսից դեպի հեռու
Նեոպտոլեմ կլողա,
Կտեսնի ափ մի անծանոթ
Կանաչ բլրակ նորա վրա։
Նավավարը նրան կասի, 118—119
Ահ էր տալիս քաղաքին,
Եվ տրոյացին գունատ դեմքով 124—125
Տրոյի վերա հարձակվեց.
Քարշ տվեց դին Հեկտորի, 129
Եվ յուր նավից Նեոպտոլեմ 131
Որ միայնակ բըլրի վերա 136
Տրոյիային քարուքանդ։ 141
Եվ քեզանից վերև հանկարծ 151
Եվ ընկերի համար մեռավ,— 155
Քնած է բանակը Ատրիդյան,