Մյուս կողմից շարունակվում է սահ մանագլխի որոշման աշխատանքը. стр. 53 (XXI) և 5471:
Սահմանի առիթով պարսից ներկայացումիչը (XXII, IV, 37)
հանդուգն պատասխ<անում> է գեն<երալ> Վելյամինովին. եթե ռըսները` մեզ հետ չեն ուզում բարեկամ լինել, մենք էլ դրա կարիքը չունենք72։
Երմոլովը հայտարարում է (հանկարծակի պատ<երազմ>) ХХIVI, 6873.
Հուլիսի 16-ին (խլղարաք<իլիսա>) աջ` թևը շարժվեց պարսից, [5000] հասան խանը, 18-ին կենտրոնը Ղա րաբ<աղ> 60.000 զ<ինվոր> 30 թնդ<անոթ> Աբ<աս> Միրզա։
Սարդարը Սևանի հյուսիս արևելյան սահմանի վյրա է վիճում (թե արոտատեղ շատ ունեն), որովհետև այստեղից Ղազախ. Շամշադնի թուրք աղալարների հետ և նրանց միջոցով Դաղստան հարաբ<երություն> կպահեն. XXI, 16074։
Կովկասի մահմեդ<ական> ժողովուրդներին միշտ Պարսկ<աստանը> աշխատում էր գրգռել ռուսների դեմ և էս պաշտոնը դրված էր Երևանի Սարդարի վրա։ II, 11, Կոցեբու75։
Որ պատերազմ սպասում էին, բայց չէին իմանում, թե երբ կսկսվի։ XXII, мат. 38—3976։
