մարդ ընտրեց, <ու հենց էն ա վերջին սհաթն էր մնացել, որ բերդը հոգին տա, կենողները իրանց իրանց դուրս էկան բրջերի գլուխն ու բալանըքերը ձեռներին բռնածի ռայի էկան»։ 27190
Ղարսա, Բայազեդու փաշեն հալերին իրանց որդու պես էին սիրում։ էջ 26191
Հայերը գաղթում են ռսի հողը. թուրքը չի հակառակում. Потто.
<ября> 1827 г., г. Маранд.
Счастье имею поздравить В<ысокое> имп<ераторское> Величество> со взятьем Тавриза, посл. 13 числа с месяца и т. д.
(К. сб. XXIX. ч. II, стр.1192
XXIX. 8, 1 окт. после и т. д.93
XXVIII. 1 окт. поутру в т. д. стр 16494
XXVIII. 16595
Հնդկահայերի սրախոսությունը.
Акты К. арх. Ком. VII. 26696
ՍԽԱԼՆԵՐ97
[Ստուգելը]
[Հասան խանն էր արդյոք Խլղարաքիլիսեն այրողը. Վերք, 173 և այլն]98.
154 և այլն99։
Աբարան ամեն տարի դուրս էր գալի Սարդարը իր ղոնշունովը, փեշքաշ ղրկում, իր մոտ հրավիրում և այլն, սէր հավատացնում, էս էր պատճառը, որ Սավարզամիրզան ոչինչ կասկած չէր տանում և այլն. 140100: