Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ8.djvu/238

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

137141, Коцебу (XXIV) 72, 187, 197, 199, հայը, 138,145, 150 Աբ<աս> միրզի թարգման հայն էլ է փախչում. 152

XXII, 9 Краеовск<ий> 12, 26 (Симонич) XXII, 29 мат<ериалы> 27, XXIII, 140, 171, 175, վարդապետ 182, XXVIII, 52 Սիմոն արքեպիս<կոպոս> 75, 84, Ներսես և 85, 87, 89, XXIX, 68,

Սարդարի թուղթը Ղազախի աղալարներին և նրանց և այլն. XXIII, 102, 109, 111, 113, 147 — 8, 159, 160, 162, 163. Պարսիկներին թղթերը, գրած՝ գրգռելու համար ռուսների դեմ Շահզադեից և այլ խաներից։

Գեներալ Դավիդով XXIII, 180, арм<янской> пехоте И коннице. Քանդում է թուրք և քյուրդ գյուղերը ի վրեժ «մեր գյուղերի» 182։

Գնդապետ Սևարսամիձեն թեև (XXIII, 101 ) ասում է ոչ թուրքերը, ոչ հայերը մեր զորքերը գալուց հետո էլ չեն գնում լրտեսելու, բայց էջ 106, ասում է իմ ղրկած փամբակեցի հայը [եղել] է Հասան խանի բանակում և այլն։

Պասկևիչը ներսեսի դեմ—Կրասովսկու Օշականի կռվի մասին, թե ինչպես Ներսեսը մոլորության մեջ ձգեց. Акты К арх. К. ом. VII, 258—9։