Ու իհարկե աստղ է [դառնում] [մնում է] փայլում է երկնքում։
Եվ շատ գեղեցիկ է: էսպես էլ պետք է լիներ տոտեմի օրենքով։ [Նախնական] մարդը բնության մեջ հոգի է դնում ու դավանում և ազգակցություն է տեսնում իրեն հետ։ Կապում է իր տոտեմը որևէ կենդանու, բույսի կամ երևույթի հետ։
Տոտեմը-մի կենդանի, բույս կամ մետաղ [մեծ մասամբ] կամ դրանց մի մասը—և կամ բնության մի երևույթ է — բայց մեծ մասամբ կենդանի — սկզբում դառնում է տոհմի նշանը, ապա թե ամբողջ ազգի։ Նա համարվում է ազգի սկզբնապատճառը ու հովանավորը, ապա թե ցեղի հետ նույնանում է ու ցեղն է նշանակում։ Հետզհետե աստվածացնում է ու աստղի կերպարանքով երկինք հանում։
Հռոմի գելը, Եգիպտոսի եզը և այլն։
<Նույն հատվածի այլ տարբերակ>
Մարդը, որ բնության մեջ հոգի է դնում ու դավանում, ևս առավել արջի պես մի կենդանու։
[Արջ] [Մարդու] ծագումը կապելով կենդանիների հետ — <մի քանի անընթ.> նրան է համարում նախահայրն ու հովանավորը և [դառնում է տոտեմը] շինում է էս կամ էն կենդանին և կամ բույսը, ծառը, ու դարձնում իր [տոհմի] նշանը, սկիզբը, հովանավորը։ Տոտեմը, որ սկզբում տոհմի նշանն էր համարվում, տոհմի զարգանալով՝ հետո դառնում է ազգի նշանակը՝ ազգը։ Ինչպես Եգիպտոսի եզը, Հռոմի գելը։
<Այս հարցին վերաբերող նշումներ, մեջբերումներ,
օգտագործված գրականություն>
Արջը ամենամեծ տեղերից մինն է բռնում տոտեմի մեջ աշխարհքի բոլոր ազգերում—Արկադացիք—արջի ազգ.
