խաղաղ քնել առանց բարի անվան և անհրաժեշտ հարստության, գանձի;
<էջ> 32. Հիրավի, դժվար է ապացուցել կյանքի բոլոր մասերում և հարկադրել նրանց խոսելու։
‹էջ› 40. Մահվան դատապարտող դատավորը հարցնում է. «Ինչո՞ւ է սպանություն կատարել այս ոճրագործը։ Նա [ուզել է թալանելվ] [կամեցել է] կողոպտել»։ Բայց ես ասում եմ—նրա հոգին արյուն է ուզեցել, ոչ թե կողոպուտ:
Բայց նրա ողորմելի բանականությունը չի հասկացել այդ անմտությունը և նրան համոզել է. «ինչ է հարկավոր (что за важнось)—արյուն—մտածել է նա։ — Չես ուզում գոնե դրա հետ կողոպտել — մի բան ստանալ շահ։
<էջ> 40. Ի՞նչ է այս մարդը, վայրենի օձերի մի կծիկ, որոնք հազիվ են լինում իրար հետ հաշտ — և ահա նրանք սողոէմ են երկրի վրա ցրված, որս են որոնում։
<էջ> 41. …ես ատում եմ այդ պարապությունից կարդացողներին։
Ով որ ճանաչում Է [այդ] կարդացողներին, նա Էլ չի ուզում դրանց համար ավելի բան անել։ Մի տուր Էլ կարդացողնեբի, և հոգին ինքբ կկեղտոտվի։
<Էջ> 42. Ես Էլ ձեզ հետ չեմ զգում ինձ, այդ ամպերը, որ ես տեսնում եմ ինձանից ներքև, մռայլ են ու ծանրությունը, որոնց վրա ծիծաղում եմ ես, հենց այդպես են ձեր սպառնալի (грозовоые) շանթաբեր ամպերը։
<Էջ 44. Եթե ես ուզեմ, որ ծառը շարժեմ ձեռով, չեմ կարող Բայց:աներևույթ քամին նրան ծռում ու կեղեքում Է,
