<էջ> 224
Շարունակություն
Բանաստեղծությունը եղել է շատ ավելի վաղ, քան hնագույն ազգային կյանքի կերպը և ազգային լեզուների կերպարանավորումը։ Մինչդեռ էդ նախազգային աստիճանի զարգացումը նրա մեջ հետքն անգամ չկա էն բանի, որ անվանում ենք «ազգային ստեղծագործություն»։
16
Լեզուն զարգանալով հետզհետե կորցնում է իր պատկերավորությունը և տեղի է տալիս վերացական մտքերին։
Ամեն տեղ էլ տրամաբանական օրենքները շատ կամ քիչ չափով գրական լեզվից դուրս են մղում անմիջական ինքնատիպությունը։ Ժողովրդական արտահայտությունների իդիոգիզմների և գրական լեզուն ընդունում է զարգացած լեզուների ընդհանուրի համար ընդունված համաձայնական ձևերը։
Էդ ընդհանրական լեզուն նման է թղթադրամի, որ ամեն տեղ և հեշտ կարող է փոխարինել ոսկուն ու արծաթին։
Բայց փոխառությունը—պետք է սահմանափակվեն մայրենի լեզվի հարցով։
528
