Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ9.djvu/429

Բայց չէ՞ որ Դուք այնքան առողջ եք նայում կյանքին և նրա ամեն փոփոխություններին, որ հարկ չկա ձևական բաներ ասելու։

Ընդունեցեք իմ խորասիրտ ցավակցությունը և խնդրում եմ, հայտնեցեք Ձեր վշտալի հորն և ընտանիքին՝ քույրերիդ ու եղբայրներիդ։

Միշտ Ձեր Հ. Թումանյան²

267. ՕԼԳԱ ԹՈԻՄԱՆՅԱՆԻՆ

Երևան–Թիֆլիս

<1904, մայիսի 1, Երևան>

Երևան։ Շատ լավ եմ, երկար վաղը կգրեմ։

Мmе Ольге Туманян
Тифлис,
Бебутовекая 50

268. ՕԼԳԱ ԹՈԻՄԱՆՅԱՆԻՆ

Երևան-Թիֆլիս

1904, մայիսի 2, Երևան

Սիրելի Օլյա,

Դուրս գալու օրը, գիշերվա ժամը 9֊ին հասանք Սանահին։ Երվանղը չկար, տունն էլ այնքան հեռու էր, որ ես չէի կարող երեխանցը հասցնել տուն և կրկին հասնել գնացքին։ Հանձնեցի մի ընտանիքի և մի պահապանի, ու գնացին։ Էլ չեմ իմանում ինչպես հասան։ Գրել եմ Աշխենին, որ տեղեկություն տա¹։

Մեր գյուղի կայարանում տեսա մեր Գրիգորին։ Պատմեց, որ Սոնեն դեռ հիվանդ է։ Ռոստոմը մի քիչ առաջ կայարանում էր եղել ու վերադարձել գյուղը։ Պատմում էր, որ Ռոստոմի գործը շատ է հաջող, որ բոլորը լավ են։ Վերադարձիս պետք է գրեմ՝ նանը գա կայարան, որովհետև գյուղ չեմ բարձրանալու։