182. ՓԻԼԻՊՈՍ ՎԱՐԴԱԶԱՐՅԱՆԻՆ
Դսեղ-Թիֆլիս
(էջ 225)
Ինքնագիրը (4 էջ) պահպանվում է ԳԱԹ, ՓՎֆ, № 8 (գ)։ Անթվակիր է. ժամանակը որոշվում է ըստ նախորդ նամակի տվյալների և Խրիմյան կաթողիկոսի՝ Լոռում ճամփորդելու փաստի (տե՛ս № 131 նամակի ծանոթագրությունը)։
Տպագրվել է Եժ V, 170-171։
1. Հիշատակված նամակը չի պահպանվել։
2. Թումանյանի այդ չափածո պատասխանն անհայտ է։
3. Տե՛ս նախորդ նամակի ծանոթագրությունը։
4. Ինչպես նախորդ նամակում, այստեղ էլ առաջին հրատարակության մեջ՝ դիվանապետ, որ վրիպում է կամ սխալ վերծանում։ Հիշատակված նամակը ստացված դիվանադպրից, չի պահպանվել։ Նկարի մասին տե՛ս № 131 նամակի № 1 ծանոթագրությունը։
5. Մարուսյա և Շուշան Վարդազարյաններին բանաստեղծի՝ օգոստոսին գրած նամակն անհայտ է։
133. ՓԻԼԻՊՈՍ ՎԱՐԴԱԶԱՐՅԱՆԻՆ
Շուլավեր — Թիֆլիս
(էջ 226)
Ինքնագիրը (3 էջ) պահպանվում է ԳԱԹ, ՓՎֆ, № 8 (գ)։ Անթվակիր է. ժամանակը որոշվում է մոտավորապես ըստ նախորդ և սույն նամակների բովանդակության (ինչպես նախորդ, այնպես էլ այս նամակում Թումանյանը գրել է Վարդազարյանին ուղարկած իր չափածո պատասխանի մասին)։
Տպագրվել է ԵԺ V, 171—172։
1 Խոսքը վերաբերում է իր, Շանթի և Դեմիրճյանի համատեղ կարծիքին (տե՛ս նախորդ նամակը)։
2 Մեջբերումն արված է 1890-ին գրած «Նրան» բանաստեղծությունից (տե՛ս ՍՀ 1, 67)։