Էջ:Իմամաթ.djvu/106

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

թիւն գերբնական ներշնչումով յաւերաօ) ներմուծւել և ա ւելոբդապաշտութիւննևբով շրԳանակաւորել էին հետևորդների մտաւ/ւր աշխարհը, ուղեփակներ էին սահմանել մտքի աարածուէՌերի, սլացումների առաք։ Հետևելով հաբին, Հիւսէյն Ալին հերքում էր այն բոլոր միսթիքական առասպելները, որոնցով Իմտմ-Ալին և սրա ժառանգները՝ տասն երկու իմամները իրենց անձնաւորութիւնները կապել էին գերագոյնի հետ և ղաս անցական տեսիլների արձանագրութիւննեբռվ խճողել էին շիական ՝֊դիցաբանական օրէնողրութիւնը։ Բաբը քարոզել էր և բէհան պարզում էր, որ Աստուծոյ շունչը՝խոսքը դուրանը ոչ բացատրաթեան, ոչ մեկնութեան, ոչ էլ հօ թ անասունը երկու տեսակ ն շ ան ակութեան կարիք ուհին։ %ուրտնը խնամակալի (վէսի՝) և բացայայտիչի (միւբէյին՝) պէտք չունի։ Հայց որովհետև "հուրանը ժամանակի ոգուն չի համապատասխանում, ուստի նոր-յայտնութիւնով Ալլահընոր օրէնքներ է սահմանում մարդկային ազգի համար։

հաբի պատւիրանների գործադրութեան, կատարման համար հիւ սէյն՚Ալին պահանֆում էր հետևորդներից ոիրել մինչև անգամ դահիճներին, բռնակալներին, յորդորում էր տմոտհման համբերութիւնով, գոհոզութ ի լեներով ընկճեյ թբշ նամիներին, դաժան կեղեքիչներին համոզմունքով և բաբեգործո։ թիւններով, յսւղթ ահաբել, հարսսւահարուլներին ամբողֆ գպքը յանձնելով անվերի նպաստներով և օգնութիւննե-բով բարութեան լոյսը ծագեցնել ապառաժացած սրտերում, անզգայացած - բթ ացտծ հղեր ո՛ւմ։—2եր միակ զէնքը, աոու մ էր, ձեր լհղուն և ձեր գաղափարը պիտի ՚լինի։

35. Գոռող շիաները, որոնք միւթէշարիներից ղռւբս, ամբողհ աշխարհի վրա զզոււսնքով ու արհամարհտնքով էին ակ-նարկ գցում, որոնց համար համայն մարգկութիւնը, ԲատՒ