Էջ:Իմամաթ.djvu/230

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

1&2 Ի յք ո ծ ռ թ

Թէհրանից՝ կենտրոնական վարձութիւնը, դժգոհ Սօուչ բուլաղի խլրտումէէեբից ենիզամի-Սալթանէի ընթ ացքիցէ դուրս հանեց նրա իշխան ւււթեան սահմանից Սօուչ֊բուլաղի նահանղը, այն-տեղից ուղարկեց Մուզաֆէր-Միւլքին՝ 1Կահանգապետ, ււրին տրւած իրաւունքները—արտօնութիւնները բոլորովին չեզոքացնում էին Ատրպատականի կաաովարչի զհբիշխանաթ իւ թիւնը։ Ընկճւած, յուսսւխար քարդ կալւածատէրները իրենց կհանքլւ, գոյըր փրկելու տենչով ոչինչ չխնայեցին Մսւղա ֆէր~Մի*1քքքց* ոԱպէսդի փաստերով ապացուցանեն իրենց ելու հպատակութիւնը։ Իսկ Մււլզաֆէբ-Մ իւլքբ խը տարի ու կէս ւտնահանգապետութեան ընթացքում կորզած հարիւր հազարներից ոչ մի մաս չսոեց նիզամիՍալթանէին, և ինչպէս պատմում են շատ չնչինը ամին էր հասցրել Թէհրանի իր պաշտպաններին։ Այս սլտրտութիւնը այնպէս էր վրդովել նի զամի-Սաւթ անէին, որ նա մի քանի անգամ ուղղեց հրաժտրա-կանը, բայց Թէհրանի վարչութիւնբ նրան չէր ուզում տեսնել իւր շրջանում և մաքառել դրա կասակցութեան դէմ։

22. Երը նահանդական վարչութ իւհները կար դի դրեց և կարեոր հրահանզները տւեց, նիզամի նալթ անէն սկսեց անձամբ քննել, միջամաել և հմաաթ համր ուսումնասիրել կալւածական խնզիրներըէ կտլէածատէրների և սրանց կայքերի յափշտակողների մէֆ։ Այս անվերֆանալի վէճերն այնպիսի ահատր եկամուտի աղրիւր է մարղւած և հմսւա վար-չականի ձեռքում, որ սա կարող է նահանդական վարչաթիւն ներից ստացւած գումարների քառապատիկը հասցնել կառավարչապետին։ Թէև առաջ է դարձած Ատրպատականոէմ, թկ «չկա դիպ> որին տիրէր իսկական սւէրը կամ մ աո անդը և չկա կալւածսւտէրէ որ իւր ձեռքում գտնւած կտրածքը յափշտակւած չը լինի», բայց այս առածը եթէ բառացի ճըչ