ԱՏՐՊԱ8ԱհԱՆԻ ԱԴՄԻՆԻՍՏՐԱՑԻԱՆ
լով իրենց դսւտր—վէճը, առանց վերջնական վճռի կամ ցան-կութիւններին հասնելու։ Իսկ նահանդապե աներբ յափշտա կիչներից ամէն տարի կորզած՝ կաշառ փէշքեաշը բաժանում էին կաո ավարչապետների հետ։
26. ն ի ղա մի ֊Սալթան էն ոչ միայն իւր առակից նահտն դապետներից, գաւառ ապետներից, ոստիկանապետներից ստանում էր որոշ հարկ - պաշտօնագին, նրանց կողոպուտից որոշ մասը, դատավարութիւններից իւր բաժը, ոչ միայն մէկին-միւ սին շնոբհած պաշտոններից, տիաուլնե բ ից, աստիճաններից և օրզէններից ստանում էր իւր վարձբ, այլ իւր իշխանութեան տակ գտնւած ամէն պաշտօնականներից և գործակալներից օդտւել։ Թէև քաղաքի 80 հաղթ ախները գտնւամ են անմիջապէս քաղաբի ոստիկանապետի իշխանաթեան տակ, բայց նիղամի-Սալթ անէն այնսքէս էր կարդա-դրել, ոբ հացթուխները օրական 35 թուման (մօտ 60 բուբ լի) փող մատակարարեն իւր տնտեսին՝ խոհանոցի ծախսը հոդալու՝. 3 այան ի բան է նիղամի-Սալթ անէի ֆարրաշ բաշին, Թաւրիզի ոստիկանապետը հետևում էին կառավարչապետի օրինակին և նրանց խոհանոցի ծախսերն էլրաբդւամ էին աղքատների, Թաւրիզի թշւառ աղդաբնակութեան ծախւած հացի դնի վրա: Այսպէս մոագործները, մթերավաճառները, նպարավաճառները որոշ հարկ ունէին, որոնք անխափան հասցնում էին կառավարչապետի տնտեսին և ախոռապետին։ Կասկած՜ չկա, ոբ նահանդապե տներն էլ իրենց վիճակի քաղաքներում անպայման ընդօրինակում էին կառավարչապետի օրինակին աւելի փոքր ղիրքով և ժոդովրդի ուտելիքը օրական պարէնը ծանրարեռնւում էր շնոբհիւ դա տա ւո բների բն ■ չաքոպցաթ հան։
27. նիդամի\1ալթ անէն Ատրպատական մտնելիս ամէնի
