Էջ:Իմամաթ.djvu/256

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

վալ։ութեան ընթացքում գիւղի ագսախկալին, մուբաշիրը, ախունդիւԻազօրը անրնգհաու |/|ա|ւ ականք են փսփսում, դա ղան ի յաբարերութեան մէԳ են մտնում դատավարի և պա՜ ատոխանաաւի հետ, ամէն ճիգ դոլւծ են դնում վիճողների գրպանները խուգելսւ3 նրանց տրւած ղան աղան խոստումներով՝. Ցաճախ այլեայւ պաարւակներով ձդձղում են գործը մինչև խոստացւաց կաշառի,րամի գանձումը կամ ապահովացնելը։ Պարղ է, որ միշտ զօրեղ կողմը, կարող մարդը ձեռք է գցում այնպիսի նպաստաւոր վճիռ, որ թոյլը իսպառ յուոահատւած ընկճւում և կործտնւում է։ Գալլերից ի վեր ւսնիրաւ հարուստի յաղթտնակը այնքան սովորական է եղել, որ Ատրպատականի շինականի համար սովորական առած է դարձել և պարաաւորական օրէնք, թէ—«.Աղքատ արդարի ա նիրաւ հզօրի դէմ մարտնչելը պտկասամաութիւն է»:

3. Գիւղերում պատահած քրէական գործերը, դողու թեահ, աւազակութեան, հրձգութեան, առևանգութեան, ադ-^իկ փախցնողի, սլոռնկոլթեան, կւււի, վէրքի և խեղանդամութեան դասւավարութիւնը կատարում են կալւածատէրները կամ սրանց լիազօրները ագսախկալիների հետ: Արանք պատմում ենյանցաւորին, ծեծում, բանտարկում, տնւգանրւմ, վնասները առնում, վնասի ենթաբկւածին բաւարտրում և կարգը պահպանելու համար միջոցների մէջ խտրութիւն չեն դնում։ Այսաեդ էլ աղնյայտնի կերպով զօրեղները, կարողները խեղդում են աղքատ չունևորի ձայնր դրամով—վճարներով։ Խեղանդամների բաւարարութեան քանակը (դիսւ) դարձեալ սահ մանում են ախունդները շէրիաթի ու հադիսների համաձայն։ Կալւածատէրը և գիւդացին ամէն միջոցի դիմում է, որ այսպիսի խնդիրներիւսռթիւ գործին չմիջամտի կառավարչական պաշտօնակալը, բոէ՚՚ր ոյժով տքնում են կողմերի խւսղաղաց