Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/111

ԱՌ Է. Կ.

1 Շարժեաց զմատունս քո ոսկեձոյլ
Ամբիծ կուսան երկնածնունդս.
Շարժեաց գլար նուադարանիգ^[1]
Յորմէ հնչին բարբառք հոգւոց:

Հա՛ն ի ներքին խորոց սրտիս
Զերկնակարօտ իմ ցանկութիւն.
Հոգի ընդ հոգւոյ զուգաւորել
Վերապանալ ընդ քեզ ի վեր։

Կենդանարար շունչ նուագացդ
10 Էնու զհոգիս հրով երկնային
Ի ստորիցս զիս բաժանեալ
ՄիաւորԷ ընդ երկնայնոց։

1. քոց նուագաց