Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/124

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

1 Հանգի՛ր հրեշտակ իմ լուսեղէն, Սօֆիայ սրբոց դու ցանկալի.
Որ զծնողաց քոց սիրտ աստէն լցեր ցաւօք անբուժելի։
Անգին փոշւոյ քո նուիրի սոյն այս լռին հանգստարան.
Այլ յիշատակ քո սխրալի մնասցէ՛ անմահ ի սիրտս մեր միայն։

Դուք դիւրազգած աղերսարկուք որք ողբերգել գայք զսիրելիս
Լացէք զանբախտ ծնողաց զսուգ, բայց յիշեցէք զանմեղն աստիս։
Ի ծաղկեալ տիս մետասնամեայ ուսման միսւյն զիւր սիրտ բացեալ։
Փնջեաց վերնոյն ի հոտ ընծայ։ Տխուր այս շիրիմ նոցա թողեալ։