Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Դու օրինակ տնմեղութեան
Վարդ իմ չքնաղ անուշահոտ
Ընդէ՞ր բացուեցար դու անագան
Թողիր սիրտ զիմ քեզ միշտ կարօտ։
Ախ քո աննման[1] գոյն հրաշալի
Եւ[2] քաղցր հոտ զմայլեցուցիչ
Վաղուց մաշէր, կարօտալի
Զիս[3] խղճահարս[4] աստ ցալալից։
Ոհ միթէ[5] ձմեռն բռնակալու
Փակեաց այդպէս զքո տեսիլ
Եւ[6] խստութիւն նորա ուժկու
Ոչ[7] եթող քեզ շուտով ծաղկիլ:
Այժմ գարունն կենդանարար,
Զարթոյց զքեզ[8] ի ծանր քնոյ
Զի լիցիս դու զուարթարար[9]
Տրտմահարեալ մերում հոգւոյ:[10]
Բացվիր, բացւիր անոյշ իմ վարդ,
Մի թառամիր այդպէս շուտով[11]
Որքան հայեմ քեզ մնամ զուարթ,
Եւ ոչ տանջիմ քո կարօտով:
Այդպէս անմեղ իմ սիրելի
Մնասցէ որ քեզ այսօր ետ ինձ
Եւ ի[12] ծաղկեալ իւր հասակի
Լիցի մաքուր և խնդալից։
|
|
- ↑ չքնաղ
- ↑ Քո
- ↑ Զիմ
- ↑ խղճալիս
- ↑ Միթէ ձմռան բռնակալու փակեաց զտեսիլ քո
- ↑ Ոհ
- ↑ Անխնայ ոչ եթող քեզ երևիլ մեզ շուտով
- ↑ ի քնոյ
- ↑ մեզ հոգեպարար
- ↑ տրտմեալ մեր հոգւոյ
- ↑ ընդհէր շուտ թառամիս և մի շուտով թառամիր
- ↑ և օր