Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Արդեօ՞ք սոխակն ետ ես նոյնպէս
Զբաղվիլ քո զարմանալի։
Ընդէ՞ր թողուս զնա սիրամաշ
Ընդէ՞ր մաշես զնա ցաւալի։
Որ ձեռն օրհնեալ զքեզ զարդարեաց
Այդպէս անհաս գեղեցկութեամբ,
Կարեմ և ես՝ պսակ ծաղկանց
Քեզ նմանիլ[1] անմեղութեամբ։
|
|
- ↑ արժանանալ