Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/182

Ով այր դու լուր չին իմաստնոյն
30 Որ բազում ամօք յինագոյն
Իմաստութիւնն... երկուղ տերան
Առնէ ավուրս քոյ միշտ դառն։

Իմաստուն ես, բայց փոքր հպարտ
Վասն այն մնայ, քոյ վերայ զարդ
Խոնարհեցիր որ բարձրանաս
Եւ մեծութեամբ արժանանաս։

Միշտ հետևիս իմաստութեան
Եւ յետևիս յետւաքննութեան
Բայց դու շատ ինձ բարին խօկայ
40 Այն խօկելին թող տեր հոգայ։