Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ՄՏԱԾՄՈՒՆՔ Ի ՏԵՍԻԼ ՀԱՅՐԵՆԵԱՑ։
Ջօրութիւն ժամանակին (ի դԼմս հայրենեաց)
1
Բուն ժամանակին բարձեալ զիւր կռան՝
Անխիղճ խստութեամբ՝ ի ձեռին զմահակ՝
Մանրէ՛, ջախջախի ի սուղ այս վայրկեան
Զփափուկ երեսաց երկրի փշացանկ։
Կբկէսք, ամբարտակք, բրգունք հաստարմատդ
Վերին մատին կամ, ձեռագործք մարդկան
Բարձունք երկնահրոսք, լերինք երկնագագաթք
Ի շանթ նորա դառն սուզանին անձայն։
Դարք, ամադ հոլով ի նորա ճիրան՝
10
Զերթ սուլէ նրբին անցուկ, վաղանցուկ
Ճնշե՛ն, խորտակե՛ն յանդունդս շքութեան
Բիսր զամաց վաստակ զերթ խռիլ անշուք։
Մանգաղ նորա սուր, հեղեղ նորա խեռ
Հարեալ և մանրեալ ի յուժգին գրոհ
Խզեն, տապալեն ի հորձանս եռ
Դառնաթոր քրտանց ճիգն նորագոյ։
Դիւցազանց կաթիլ արեան երկնընծայ՝
Քաջակուռն բազկաց կրկէս, ախոյեան՝
Ի թափ նորա սուր ջնջին անխնայ,
20
Անհետ չքացեալ վայրէս յանմնայ։
Ազգաց՝ քաջապանծ հսկայից կաճառք,
Զաւակք, զարմք, ժառանգք ի մոխիր ցնդեալ
Յանսանձ նորա մրրիկ մատնեալ ի յաւար՝
Վայրկենին սրոյ կեր լիցին՝ վատնեալ։
Դո՛ւ միայն տածես նազելի մատամբ
Ի քոյդ գիր՛կ քնքուշ, ի քուդ ծոց փափկիկ
Փնջեալ, բոլորեալ հողածնոյն քրտամբ
Զանզօր ճիռ չնչին՝ Մուսայդ իմ գողտրիկ։
|
|
