Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Գառն,ի գետոյն որոտաձայն՝
Թնդմամբ սահեալ ի ձորամէջն՝
Ի քայլահոսս վիմակործան
Կոծ արկանէ յիւր ել և էջ։
Արզուքանայն գովեմ զխորան,
70
Որ ի համեստ իւր պերճութեան
Փակեալ զդէմս ի ծոց վիմին՝
Անակնկալ գայ յանդիման։
Ընդ մթին մուտն հեզ և խոնարհ
Ա՛նց և յապշեա՛ց ի գերահնար,
Ճարտարահիւս՝ մատին՝ այս գործ,
Ի մարտ արեանն ընդ քարաժայռ։
Յաջ և յահեակ խորանք, մատուռք
Համանման փորակերտեալ.
Ընտիրք համայն և ամրակուռք՝
80
Յաւիտենից ի սքանչ եդեալ։
Սիւնք և որմունք, դուռն և կամար,
Միոյ մարմնոյ,անդամք անխաղ.
Ակն ի գագաթըն լուսավառ.
Իսկ զարդ գլխոյն— անզարդ իւր թագ։
Բայց հիմ՝ չքնաղ երևակայն
Կարաց ստեղծել զգիւտ նորահնար.
Առ ի այլ ևս աստ զապագայն
Կրթել յապուշ, ի զմայլ անճառ։
«Բորբոք սիրոյն երկնանախանձ»,
90
Այսպէս ճառէ ռամկալեզուն,
«Զսրբազանն վառեալ զկայծ
Ի սիրտ եղբօրն և քեռ սիրուն»։
«Զաշխարհ, զկեանս հանեալ ի մտաց՝
Ջերմ եռանդեամբ ինքնայորդոր՝
Յանապատ այս դան լռակաց,
Ի վէմն հեղուլ զիւրեանց իղձ նոր»։
|
|
