Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ի ՊԱՏԻՒ ՋԵՐԴ ԳԵՐԱԶԱՆՑՈՒԹԵԱՆ ՄԱՏՈԻՏԱՆԵՄ
1
Ի քեզ քաղցրատես՝ զիւր աչս աշխարհի,
Ցածէ Հայաստան սիրով սխրալի
Ծնօղ սնուցիչ մայր քո Այրարատ,
Ձեզ առընծայէ[1] զտոհմ Պայազատ։
Սոյն ստուերակերպ կեանք անուասարաս
Լռի վայրկեան մի անհետ և անհաս,
Իսկ Ձերոց բարեաց և աւուրց տարազ,
Է անմահ դիտակ եկելոց յապայս։
Ամաց քոյդ խօսուն վերելք[2] տարակա
10
Անջինջ հայելի՝ մերոց սքանչանայ
Ոչ ի Ձեր օգուտ՝ միայն բարձրացեալ,
Որքան Հայրեն<ե>աց՝ մնա՛յ և մնա՛յ։—
Հանուրց մերազնեաց՝ լեզուք զձէնջ միշտ գոհ
Հորդեն զփառացի գովեստից շնորհ,
Որոց գովերգանք բանից բարեխոհ[3]
Տայ ինքեանց լինել ձեզ յար անձնազոհ։[4]
. . . . . . . . .
Այո զօրասցին՝ սերունդք Արամայ
Որք ձեօք խնամին՝ անվարձ յարակայ,
Որում յաղթական՝ պսակ անվախճան
20
Վերինն այն հանդէս[5] յաւէտ կա՛յ մնայ։
Կարկառեա զաջ քո Մեծդ Իսահակ
Երկրորդդ յայս դարուս՝ նախնոյն նմանակ,
Առեալ զայս ընծայ՝ հոգւով գոհունակ[6]
Ընկալ և զիս քեզ իբրև քոյդ զաւակ։[7]
|
|
24
- ↑ [ահա ընձեռնէ]
- ↑ [չուանք]
- ↑ Որոց [մշտագոհ բանից գովերգանք]
- ↑ [Տայ նոցա դնել և զկեանս ձեզ ի զոհ]
- ↑ [անվերջ]
- ↑ [Զոր մատուցանեմ հովւով գոհունակ]
- ↑ [անպանդուխտ քոյդ որդւոց]
