Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/277

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Այս էջը սրբագրված է

Ո՞վ ափշութիւնս։ Ո՞վ հրաբորբոք զմայլութիւն
Ո՞վ խնդութիւնս՝ ո՛ր փակէ՛ լեզու, փակէ զբան
Միայն արտօսրք արտասանեն զրո անուն
Զգայարա՛նք, որք պարփակեն յոչինլ սահման,
Ո՛հ անդ է նա պարայածեալ ընդ հոգեղինաց
Առ աթոռովք գառինն անմեղ, կենաց գետով.
Երբ փտեսցի մարմին իմ աստ հողազանգուած
80 Զի միացայց ընդ սիրուհւոյս կրկին սիրով։