Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/285

Ճոճին սասանմամբ ալիք ցորենւոյ։
Պատանիք առեալ ի յուս զմանգաղս
80 Եւ աղջիկք զարմուխս կարի տագնապով:
Ծիծաղին ի վերայ յետամնացելոցն
Ի յորդորեն գնալ ընդ նոսա փութով։
Աստ թողուն իսկույն նոքա երկոքին
Զշաղփաղփն և ելանեն անդ ի տեղւոջէն
Փութան ի յեռամս միւս հնձուորաց
Որք տաղ ասելով չուէին անգէն: