Կուշտ ի գեղջէ, յաղջկանէ,
Աշտանակէ նա ի ձի իւր
Եւ ի քաղաքէ. անդրէն դիմէ
Ի մարմարեայ ապարան իւր՝
Վատաշուերի ընդ պարառուաց
Հանեալ յուշէ զքաղցրիկ մայրին
Ուր դաշնակեալ անդ սոխակաց 40
ՓարԷր զնովաւ աղջիկն անգին։
Եւ Րոզխէն Ի վերայ սիզոյ
Ընդ հովանեաւ ծառող նստեալ
Զանց և զդարձ առն և ձիոյ
Տեսեալ, հաշէր միսսն մաշեալ
Իմ Ադելստաս ոհ ես թշուառ,
Կորա տեսեալ, ոչինչ անսայր
Եւ գլխարկաւ անխղճաբար
Ծածկէր զդէմն ի բաց դառնայր։
Ցուպ ի ձեռքն Րոզխէն շշմեալ 50
Զդօշ իւր ձաղկէ մորմոքելով
Մինչև նորա զձին մտրակն ալ
Յաչաց նորա փախչի օտապով:
Եւ Րոզխէն անդ աղեխարշ
Խխմի և խոտս, ի թուփս ծածկի
Մանայ զչքնաղ լանջս ցաւամաշ
Եւ զվարդագին այտս սխրալի։
Ոչ յիշեն նմա պար իւր եւ խաղ
Ո՛չ վերջալույսն, ո՛չ արևմուտ,
Գիւղ իւր նմա անմարդաբնակ 60
Եւ դաշտն բուսոց, գարնանամուտ։
Միջատ ինչ ակար անդ բզզայ
Առաջի դրան նորա խղին
Ոհ ՐոզխԷն, թուխսն կրխայ
«ԴուՔաղվածելու սխալ՝ Invalid <ref> tag; refs with no name must have content մեռանիս ծաղիկ դիւղին»։
Յետ այսորիկ մահահրաւէր
Զանգակն գեղջ հնչի տրտմաձայն,
Եւ ահա անդ գա դագաղ մի
Դպիրք երգեն զերդս տրտմական.
Եւ կատարէ երէցն զկարգ 70
Սառն ստուերաց հանգիստ տալով
Որ հրածարեալ ի ձորոյ ցաւոց
