Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ԿՂԶԻՆ ԲՐՆՈԼՄ.
Ի ԿԱՐԱՄԶԻՆԷ.
1
Անգութ օրէնք դատապարտ է զամբիծ սիրոյ իմ առարկաՅ.
Այլ քոյ ընդդէմ ո՞վ ոք կարէ Հակառակ կալ՝ սիրտ դիւրազդայ։
Զի՞նչ օրէնք գոն սրբազնագոյն, քան զբնածին քոյ զգացմունս։
Զի՞նչ զօրութիւն հզօրագոյն Զգեղեկութիւնն քան զսիրոյն։
Սիրեմ յամայր և սիրեգցից։ Թող անողորմ ոգիք զիմ կիրս.
Թո՛ղ խստասիրտք զիմ սրտիս իղձ ընդ նզովիւք դրեսցեն յերկրիս.
Սուրբ բնութիւն քաղցրագութ մայր՝ Քոյ բարեկամ քնքոյշ ւ որդի.
Քոյ առաջի անմեղ, արդար. դու ետուր նմա զսիրտ զգալի.
Քոյ երկնատուր ձիրք բարերար. Զարդարեցին զիմ սիրուհի.
10
Քաղցրիկ բնութիւն դու կամեցար՝ Զի ես զէիլայն իմ սիրեցի։
Եւ քոյ որոտ ի վերայ մեր ճայթեալ չարար զմեզ շանթահար.
Մինչ սիրոյ ի դիրկըս խնդաբեր Զմայլէաք մեք սիրահարքս ։
Ով իմ Բորնհոլմ. անոյշ Բորնհոլմ. Առ քեզ հոգիս անմխիթար.
Ի ցտնկալիդ ձգտի միշտ կողմ, բայց ղարտասուս հեղում ընդ վայր։
Դառնակսկիծ ես տանջիմ աստ. հերքեալ ի բաց ոհ յաւիտեան.
Բանադրանօք ծնողաց անհաշտ, Յեզերաց քոց երկնանման։
Շնչե՞ս արդեօք քաղցր իմ Լիլայ դեռ ի կսկիծս քո խստամբեր.
Թէ ի յորձանս փրփրուն ալեաց քոյ դառն Զկեանս ետուր ի նուէր։
Կա՚ց յանդիման լուսամարմին ստուեր չքնաղ դու պատուական.
20
Եւ ես յանդունդս ծովու մթին Ընդ քեղ կորեայց ի չքութեան,
|
|