Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/30

ԱՌ ԳԱԼՈՒՍՏ ՆՈՐԻՆ ԲԱՐՁՐ ՍՐԲԱԶՆՈՒԹԵԱՆ ՏԵԱՌՆ

ԿԱՐԱՊԵՏԻ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍԻ ՎՐԱՍՏԱՆԻ ԵՒ ՏԱՅՈՑ։

Սրբազնագո՛յն Հովուապետ

Գթածագոյն տէր։

1 Շռի՛նչ հողմաձայն են երգք գովութեանց,
Որք Քեզն ձայնեցան ի խուռն ամբոխից,
Անդ միայն յագուդ հետաքննին աչաց
Էր նոր տեսութիւն հիւրոցդ եկամտից։

Եւ ձայն աւետեաց սպասհարկու դպրաց
Առ Քո ոտնամուտ շնորհաբեր առ մեզ՝
Չէ՛ր անկեղծ սրտից, շարժառիթ բարեաց,
Այլ հարկի պտուղ՝ վերընծայեալ Քեզ։

Կուտեսցին զմիմեամբք ջանիւք անդադար,
10 Որ շքոյ միայն են ստրուկ արբանեակք։
Ի կեղծեալ յօդիսն զանձանց իւրեանց փառս
Գաղեալ, ի շնորհուկս Քե՛զ լիցին հպատակք։

Այլ՝ սիրտք ուղղադատք Քոյ և ազգային
Բարեաց խանդակաթ՝ ի համեստ լռութեան
Յերկինս ուղղեալ զմաղթանս ջերմին՝
Հայցեն՝ լինել Քեզ պատուար փրկութեան:

Պատուար փրկութեան ազգին վշտահար.
Տեսուչ և պաշտպան անյոյս զաւակաց,
Յորոց երկամբեր թիկունս նեղսահար
20 Բեռնեալ՝ ճնշէ ձեռն ժանդ ժամանակաց։

Զաղցաւորն՝ ես ո՛չ ցանկամ Քեզ ուղի,
Որոյ նպատակն առ դուրս տապանաց.
Հեղձուցեալ, ցնդեալ զբիւր բաղձանս սրտի,
Ընդ փոշիս գրէ զշուք սնոտի փառաց: