Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/322

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

թառաշք են ի ռնկաց և ի բերանոյ երկնից. որ մերձենայ աստ, պարտի ունել ընդ իւր մեխս, աղս, և ջուրս, և ցանել մի զկնի միոյ, որք կտրատեն զոտս նոցա, և արգելեն ըմբռնել զփախստականն. նոքա պակեն անշէջ հուրս կամ ալրեն զան տառս իւրեանց. բազումք ի զանազան ազգաց չարչարին աստ ի ձեռս նոցա, բարականան չարչարանօք իբրև թել մի և անդրէն հարեալ ի բռնանց նորա, կրկին ստանան զմարմինս, զի անդրէն տանջեսցին. զայս պատմութիւնս պարտիմ առանձին հարցանել։