Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/358

1 «Մոռացայց զերկիր այն ինչ սիգաճեմ
Ի թևս նուագիդ ամբարձեալ ի վեր,
Յերկինս բացեալ առ մեզ քաղցրադեմ
Միանձն միաշունչ մտոք անվեհեր.
Այլ ոչ տեսցես զայն վայրկեան
Եւ իմ կեանք ընդ երկնաւ յամայր վշտամբեր։

Աստ օրենք բնութեան խախտի ի հիմանց
Սէրն հայրենեաց ընդ սիրոյ սրտի
10 Անհաշտ մոլութեամբ բուռն հարեալ միմեանց
Մինն զպարտ, միւսն զհարկ դնեն իմ առաջի
Սիրտս սիրելւոյդ կեանքս հայրենւոյն
Ուստի յարուցեալ ընդ ձայն աւետեաց
Յաւիտեան անքակ ընդ քեզ միացոյց։