Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
1
Մշտահարուստ ծով գիտութեան,
Բնութեան անհաս՝ անզննական,
Հե՛ղ և ի մեզ զբարեացդ ծորան։
Ո՛վ ամենից տուփչ բարեաց։
Ո՞վ դու գարունըդ հոգևոր,
Որով ստեղնին ձիրք երկնաւոր։
Շնորհիւդ ի մեզ լե՛ր բեղմնաւոր,
Ո՛վ ամենից տուիչ բարեաց։
Ճրագ մաքուր՝ լուսապայծառ,
10
Տխուր հոգւոց դու լույս և ճար,
Արա զհոգիս իմ մշտավառ։
Ո՛վ ամենից տուիչ բարեաց։
Գանձ բաղձայի գերադրական,
Որ միշտ լնուս զպէտս մարգկան։
Խաշուկ խղճոյս լեր օգնական,
Ո՞վ ամենից տուիչ բարեաց։
|
|