Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ռո՞ւսք... Ո՞վ են, յոր աշխարհէ,
130
Յոր սերնդոց, կամ յո՞ր տոհմէ.
Ասացէց ինձ, ո՛րդից Հայկայ,
Ինձ այդ անուն օ՛տար հնչէ։
Ի հիսսիսոյ՝ խաչազարդն ալ՝
Եկին փրկել զաշխարհ, զազգ մեր.
Բիւրիկայ որդից օրհնեալ,
Տիեզերաց աւետաբեր։
Դրոշակ նոցա ցնդէ զթիւ
Մեր անողորմ չարչարողաց.
Եւ խաչ նոցա զժանդ խռիւ
140
Պարսիկ և Թուրց մեր թշնամեաց։
Փայլի նոցա յաղթանակի
Նշան ի ծագս Արարատայ,
Ուր հանգուցան երբե՛մն նախնի
Մեր հայրենեաց ճիռց յետամնայ։
Քաջյաջողակ ազգ մեր հանգչի
Ընդ հովանեաւ նոցա՝ անխռով.
Հող մեր՝ վիճակ այսմ ազգի,
Որ այժմ ունի զցամաք, գծով։
Դի՛ցն օրհնեսցեն զայդ բարերար
150
Խնամածու մեր և պաշտպան.
Դիցն հատուսցեն անհատաբար
Զայդ ճիգն օրհնեալ դոցա և ջան։
Բաբերարեա՛ երկի՛նց առատ՝
Յայս անտրիտուր շնորհ երախտեաց,
Զոր վայելէ իմ Արարատ՝
Հզօր ազգացս յանխնայ բարեաց։
Հանգի՛ր ի ծոց երանութեան՝
Հանգի՛ր զուարթ փո՛շի Հայկայ.
Ի վախճանի գորգիսդ ահա՝
160
Տե՛սին աչց քո յազատութեան։
|
|