Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 2 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 2).djvu/135

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Զի՞նչ նմանութիւն Հային ընդ Հրէին.
Թէ սոքա զարծաթ սիրեն և յարգեն
Այլ վասն արծաթոյ ո՛չ սպանանեն։
Թէ Հայն զիւր ոսկի պաշտէ իբր Աստուած
Այլ ոչ զայս թշուառ անլեզու Աստուած
Առեալ ի ձեռս իւր իբր մտրակ անարգ
5010 Չո՛ւ արար իբրև անգութ սուրհանդակ
Հեծեալ ի համետ Ատլանտեան իշոյ
Եմուտ ի չքնաղ ծոց Ամերիկոյ
Զաստուած իւր ոսկի սկսալ պաշտել
Մեհեան նմա կանգնել, գեհեան բորբոքել
Զանմեղ սուրբ որդիս մեր մօր բնութեան
Չար ևս քան Պարսիկն ղորդիս Հայկազեան
Խլեալ ի գրկաց հարը մարց, ծնողաց
Զոհեալ իւրում թշւառ անհոգի խաչին
Զանթիվ միլիոն զբիւրս ընդ հազարաց
5020 Տուեալ իւրում Աստուծոյ անոյշ պատարագ
Կրկին յանդգնի զշիւղ մեր չնչին
ԱռՖուլ ընդ վիթխարի գերանով իւր կարծրի
Սեղմել ի գետնի զՀայկազեանս որդի։
Որոց ողնամէջ դեռ մաշի ցաւօք
Որոց աչք դեռ լան աղի արտ ասուօք
Որոյ սիրտ դեռ զգայ արիւն սպանման
Որում գթութեամբ դարմանեթ պարտն էր
Այլ ու այլևս կրկնաբռունց հարմամբ
Ճապաղելք զարկելք ընդ ոտիւք ճնշել։
5030 Ոչ զայդ մեր Քրիստոս ուսույց աւանդեաց
Այլ սէր քարոզեաց, աւետարանեաց
Թող նոքա ատեն, մեք սիրեմք զնոսա
Թող զմեզ հալածեն՝ գիրկ մեր բաց նոցա։
Հիւրասիրութիւն, եղբայրսիրութիւն
Գնաց տէրութիւն, փառք արքայութիւն,
Սէր, արդարութիւն, բարեկամութիւն
Աղ և հաց սիրտ բաց, բարի լոյս բարի օր,
Լի ներքին սիրով, լի ջերմ եռանդեամբ
Այլ ո՛չ կոմպլիմենդ, դատարկ գլուխ տալ
5040 Յերեսս բարևելք ի թիկունս ծիծաղել
Ի դէմս գովաբանել այլուր պարսաւել